ماجرا از آنجا شروع شد که نه چندان امیدوار به آینده، کارشناسی را تمام کردیم و از دانشگاه (آکواریوم) بیرون زدیم و با اتفاقی کاملا عجیب مواجه شدیم که ناگاه همه ی روزمرگی مان را در هم شکست، و ما را به نشاطی بسیار بیشتر از نشاط اوایل دوران دانشجویی بازگرداند و نگاهمان به مهندسی را کاملا تغییر داد. این که می گوییم اسرار آمیز، هیچگونه اغراقی نمی کنیم و قضاوت را به عهده ی شما می گذاریم تا در آینده ای نه چندان دور، خود قضاوت کنید.
این اتفاق آنقدر بزرگ است و برای خود ما مهیج بود که تمایل داریم آن را همه جا، برای همه ی بچه های فنی مهندسی و فارغ التحصیلان و صد البته دانشجویان فنی کشور جار بزنیم! چرا که اگر با این پدیده زود تر مواجه شده بودیم، در آینده شغلی و انگیزه های تحصیلی و هدف زندگی فنی مهندسی مان تاثیر خیلی زیادی می گذاشت. این اتفاق را از آن جهت نشان نمی دهیم که تنها شگفت زده شویم! بدان سبب نشان می دهیم که اعتقاد داریم دیدن و شنیدن آن، مکمل واجبِ فضای دانشگاهی است و هر کسی تمایل دارد به معنای واقعی کلمه با مهندسی بیگانه نباشد، و مهندسی اش در یک برگه به نام مدرک خلاصه نشود، امید است که دیدن و شنیدن این فضای مهندسی، به وی کمک نماید. چرا که به اعتقادِ فارغ التحصیلانی که وارد کار و صنعت شده اند، مشکل اصلی دانشجویان و دانشگاه های ما نه سواد کم و پایین و نه صنعت و … که عدم تحلیل و فهم از شرایط صنعت و فنی مهندسی، چون *عقلانیتِ ساختن و خلق کردن* است که منجر می شود تا کمتر بهره ای از علم مان ببریم. علوم آکادمیک را به مقدار زیادی کسب کرده ایم، اما نمی دانیم چگونه و کجا آن را به کار گیریم، از کجا شروع کنیم و ده ها پرسش دیگر. مسئله ی بسیار مهمی که هیچ درس و بحثی در فضای آکادمیک و رایج دانشگاه به آن اختصاص داده نمی شود. واحد های زیادی را صرف یادگیری نقشه کشی و ریاضی ۲ و مخابرات و ارتعاشات و … می کنیم، ولی آیا حتی یک درس دو واحدی در این باره که بعد از فارغ التحصیلی با این علم چه می توانیم انجام دهیم، می گذرانیم؟
برای روایت این اتفاق، رسانه را انتخاب کرده ایم. هر چند ما مستند ساز نیستیم و کلاس های محافل آکادمیک رسانه را نگذرانده ایم و احتمالا اکنون در دیدگاه اهل فن، همه نکات فنیِ تصویر برداری و صوت را هم رعایت نکرده باشیم، اما چون زبان و قلممان از روایت اتفاقی که در فضای فنی مهندسی در حال وقوع است و ما از آن غافل بوده ایم، الکن است، وسایل فیلم برداری را کرایه کرده ایم تا بی آنکه ما چیزی بگوییم یا بنویسیم، آن اتفاق عجیب را به تصویر بکشیم و با آن به مثابه ضبط یک کلاس درس بسیار مهم و کارآمد، مواجهه نماییم. چرا که اعتقاد داریم بخشی از دانشگاه واقعی و کلاس اصلی در کفِ صنعت است.
